Nieodkryte tajemnice Syberii

Rozdział ten opowiada o tym, ile tajemnic skrywa Syberia, a których naukowcy jeszcze nie rozwiązali...

Na naszej planecie jest wiele miejsc, których tajemnice od wieków intrygują społeczność naukową. Syberia stała się skarbnicą dla archeologów - na jej terytorium mieszały się ludy, pojawiały się i znikały starożytne cywilizacje, a sam surowy klimat zdawał się stwarzać tutaj warunki do zachowania starożytnych artefaktów, których pochodzenie czasami wprawia naukowców w zakłopotanie. Porozmawiajmy o niektórych z tych tajemnic.

Gdzie podziali się Sargaci?

Starożytni Sargaci żyli ponad 1000 lat temu (VI wiek p.n.e. – V wiek n.e.) na rozległym terytorium w strefie leśno-stepowej Trans-Uralu i zachodniej Syberii. Mieli wyjątkową kulturę, z której pozostały tylko masowe kopce piramid. Wysokie na 8 m są pozostałością po ich dawnej świetności. Sargaci budowali konstrukcje o gigantycznych rozmiarach: podobnie jak egipskie piramidy, mieli wiele przejść i komór grobowych, w których umieszczano biżuterię ze złota i srebra, piękne przedmioty z gliny i metalu, broń i przybory kuchenne. Mówią, że słynna kolekcja Piotra I zawierała złoto z piramid Sargatów.

Cywilizacja otrzymała swoją nazwę dzięki kopcom znalezionym w 1927 roku w pobliżu wsi Sargatka koło Omska. Historycy są zgodni co do tego, że stowarzyszenie Sargatów było największe na Syberii Zachodniej we wczesnej epoce żelaza, że lud ten dysponował silną siłą militarną i znajdował się na wysokim poziomie rozwoju. Ale nie ma jednej teorii co do tego, gdzie zniknął ten lud. Według jednej wersji ich państwo najechali Hunowie, a miejscowa ludność wyruszyła w Wielką Migrację Ludów. Według innej jedna część ludu Sargatów dała początek nowym ludom - Chanty, Mansi, a druga stała się przodkami Tatarów syberyjskich.

Tajemnicza piramida Salbykskaja

To jedno z najświętszych miejsc w Chakasji i unikalny zabytek kultury tagarskiej. Wielki Kopiec Salbykskij znajduje się w Dolinie Umarłych Carów, gdzie pochowano szlachtę scytyjską. Kopiec został zbudowany w III wieku p.n.e., wówczas wysokość piramidy sięgała 30 m.

Kopiec był złożoną konstrukcją. Dziś pozostała po nim jedynie podstawa – ogrodzenie z płyt kamiennych wykopanych w kwadracie o boku 70 m. Pionowo stojące bloki o wadze 60 ton dostarczono tutaj z odległości stu kilometrów od brzegów Jeniseju, ale w jaki sposób - naukowcy nie mają odpowiedzi na to pytanie.

Podczas wykopalisk archeolodzy odkryli szczątki władcy, który według naukowców mógł być przywódcą plemiennym lub kapłanem. Miejscowi mieszkańcy wierzą, że duch przywódcy wciąż tu żyje.

Niemożliwe: najstarsze siedliska człowieka

Naukowcy datują osadę Mamontow Kurya w Komi na 40 000 lat. Podczas wykopalisk odnaleziono tu ponad sto kości zwierząt – jeleni, koni, wilków. Na północy odkryto siedlisko Jansk sprzed 32 500 tysięcy lat. Ciekawe, że samo istnienie tych stanowisk przeczy danym oficjalnej nauki, że 15 000 lat temu człowiek nie mógł żyć na tych ziemiach.

Zaawansowany poziom pazyrykskiej medycyny

Kulturę Pazyryków w górach Ałtaj odkrył archeolog Wasilij Radłow w 1865 roku. Nazwa powstała na cześć pomnika w szlaku Pazyryka w dolinie rzeki Bolszoj Ułagan, gdzie w 1929 roku odkryto grobowce szlachty Pazyryk.

Znaleziska archeologiczne wskazują, że Pazyrykowie potrafili wykonywać skomplikowane operacje i, jak twierdzą współcześni neurochirurdzy, zgodnie z zaleceniami „Korpusu Hipokratesa” – traktatami medycznymi, które obowiązywały w tym samym czasie w starożytnej Grecji, 5 tysięcy kilometrów od ludu Pazyryków. A teraz naukowców niepokoi pytanie: czy pierwsi koczownicy Syberii mogli w jakiś sposób przejąć umiejętności medyczne starożytnych lekarzy z Grecji, czy też lud Pazyryków sam doszedł do tych samych wniosków?

Tajemnica „obcych” z Omska

Około 10 lat temu naukowcy odkryli na brzegach rzeki Tary w trakcie Murly w obwodzie omskim ślady Hunów, którzy rzekomo żyli tam 1,5 tysiąca lat temu.

Co ich zaskoczyło: czaszki starożytnych ludzi okazały się wydłużone, przypominające humanoidalnych kosmitów. Stąd wzięła się ich nazwa. Uważa się, że aby nadać czaszce taki kształt, ludzie nosili specjalne bandaże, ale naukowcy wciąż zgadują, jaki był ich główny cel.

To tylko niewielka część najsłynniejszych tajemnic, jakie skrywa Syberia. Tli się nadzieja, że pewnego dnia ludzkość będzie w stanie je rozwiązać. Wprawdzie, możliwe, że do tego czasu naukowcy odkryją wiele nowych tajemniczych faktów, których nie da się wytłumaczyć.