Kontynuując opowieść o rozległej Syberii i jej bogactwach, dzisiaj porozmawiamy o dobrze znanym dziurawcu. Ten trawiasty krzew o wysokości do 30–70 cm i pojedynczych żółtych kwiatach rośnie na obrzeżach lasów, łąk, lasów liściastych i sosnowych półkuli północnej, ale nie jest tak prosty, jak się wydaje na pierwszy rzut oka.
Jaka jest tajemnica i moc dziurawca?
Na temat pochodzenia dziurawca krążą legendy. Wierzono, że zioło to pochodzi z pióra ognistego ptaka, który sprowadził na ziemię ogień, a następnie został ranny. Ze względu na jasnoczerwony pigment na płatkach i liściach ludzie wierzyli, że roślina pojawiła się w miejscu kropli krwi, które spadły z głowy Jana Chrzciciela. Ponieważ dziurawiec kwitnie w czerwcu, zawsze kojarzono go z przesileniem letnim i przypisywano mu magiczne właściwości wypędzające złe duchy i pełniące funkcję talizmanu.
Wiele osób zastanawia się: skąd taka ładna roślina o jasnożółtych kwiatach ma tak przerażającą nazwę? Faktem jest, że roślina ta jest naprawdę niebezpieczna dla krów i owiec, ponieważ może powodować zatrucie i ogólne złe samopoczucie u zwierząt. Według innych założeń słowo dziurawiec pochodzi od kazachskiego „dzherabai”, co oznacza „uzdrawiacz ran”.
Dziurawiec był już stosowany jako roślina lecznicza w starożytnej Grecji i Rzymie, o jego właściwościach pisali Hipokrates i Dioskurydes. Na Rusi dziurawiec uznawano za ziele na 99 chorób. Napary z tej rośliny stosowano przy leczeniu chorób serca, reumatyzmu, przeziębień, bólów głowy, chorób wątroby, żołądka, pęcherza moczowego itp.
To nie roślina, a apteka polna
Istnieje ponad 300 gatunków dziurawca, ale to właśnie dziurawiec zwyczajny ma znaczenie lecznicze. Charakteryzuje się małymi gruczołami na liściach, wypełnionymi czerwonym barwnikiem - hiperycyną. To właśnie dzięki hiperycynie i hiperforynie, które mogą zwiększać poziom serotoniny, dopaminy i noradrenaliny w organizmie, dziś dziurawiec uznawany jest za skuteczny ziołowy lek przeciwdepresyjny, co potwierdzają badania naukowe.
Dziurawiec zawiera wiele innych pożytecznych substancji: przeciwutleniacze, flawonoidy (rutyna, kwercetyna), kwasy fenolowe i karotenoidy (wiolaksantyna, luteina itp.), saponiny, fitoncydy - „antybiotyki roślinne”, garbniki i żywice, olejki eteryczne, tokoferol, witaminy C, P, witaminy z grupy B, a także żelazo, cynk, mangan, potas, selen, miedź.
Dziurawiec stosowany jest w różnych gałęziach medycyny tradycyjnej i ludowej jako środek przeciwbakteryjny, antyseptyczny, przeciwbólowy, gojący rany, przeciwreumatyczny, moczopędny, żółciopędny i ściągający.
Pożyteczne właściwości dziurawca zwyczajnego
Dzięki wieloskładnikowemu składowi roślina wykazuje szereg dobroczynnych skutków dla organizmu człowieka:
Dziurawiec wchodzi w skład Fitoherbaty z dzikich ziół № 6 (Ochrona wątroby) – Baikal Tea Collection.
Mieszanka ziół na bazie dziurawca, wrotyczu pospolitego i znamion kukurydzy sprzyja delikatnemu oczyszczaniu z toksyn i produktów przemiany materii, zwiększa funkcje ochronne wątroby i zapobiega rozwojowi procesów zapalnych.
Taki detoks pomaga zmniejszyć obciążenie narządów wewnętrznych i poprawić energię ciała.
Czy wiedziałeś, że dziurawiec, który znasz, ma tak bogatą historię i tyle dobroczynnych właściwości?